Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Επίσκεψη των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Γαλατσίου στο Ελληνικό Σχολείο Στρασβούργου


Το Σάββατο 14 Απριλίου 2018  επισκέφτηκαν το σχολείο μας 30 μαθητές της Β΄ τάξης του  2ου Γυμνάσιου Γαλατσίου που βρέθηκαν για εκπαιδευτικούς λόγους στην πόλη του Στρασβούργου.


Οι μαθητές στο πλαίσιο της επίσκεψής τους παρουσίασαν ενδιαφέρουσες πτυχές του  πολιτιστικού προγράμματος  με τίτλο: «ΟΙΝΟΥ ΕΝΩΣΗ» που υλοποίησαν κατά το τρέχον σχολικό έτος 2017 – 2018 στο σχολείο τους. Είχαν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με τους μαθητές του δικού μας σχολείου ανταλλάσοντας απόψεις για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό.


Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή όπου τα παιδιά χόρεψαν όλα μαζί ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς σχετικούς με το κρασί και τον τρόπο παραγωγής του.


Τους μαθητές υποδέχτηκαν στο χώρο του σχολείου μας η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων κ. Ελένη Τσετσέκου, ο ταμίας του Συλλόγου κ. Σωτήρης Παράσχος καθώς και η Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Στρασβούργου κ. Μαργαρίτα Πέτροβιτς.


Ευχαριστούμε πολύ τόσο τους μαθητές της Β΄ τάξης του 2ου Γυμνασίου Γαλατσίου όσο και τους καθηγητές τους αλλά και τους γονείς που τους συνόδευαν για αυτή την ευχάριστη ελληνική νότα που μας προσέφεραν καθώς και τις σημαντικές πληροφορίες που μας έδωσαν για τις διαστάσεις του ελληνικού κρασιού στην ευρωπαϊκή κοινότητα.

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

«Ω γλυκύ μου έαρ…» από τις φωνές των μαθητών του Ελληνικού Σχολείου Στρασβούργου


Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας οι μαθητές του Ελληνικού Σχολείου Στρασβούργου, είχαν την ευκαιρία να ψάλλουν εγκώμια του Επιτάφιου θρήνου της Μεγάλης Παρασκευής,  από τους πιο εξαιρετικούς ύμνους της ορθόδοξης υμνολογίας.
Τα παιδία έψαλλαν δέκα (10)  στίχους από την τρίτη στάση των εγκωμίων του Επιτάφιου θρήνου τους οποίους προσέγγισαν και νοηματικά κάνοντας την μεταφορά στη νεοελληνική γλώσσα.



Τα εγκώμια που έψαλλαν:

«Αι γενεαί πάσαι»

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.
Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας, εν τάφω σε κηδεύει.
Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.
Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.
Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.
Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.
Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;
Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου, πώς πάθος κατεδέξω;
Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι.
Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα, ελέησον τον κόσμον.
Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε, αξίωσον τους δούλους.


 Η νοηματική μεταφορά στα νέα ελληνικά, όπως συνδιαμορφώθηκε από τους μαθητές του σχολείου:

«Όλες οι γενιές»

Όλες οι γενιές (των ανθρώπων) προσφέρουν, Χριστέ μου, ύμνο στην ταφή Σου.
Ο Ιωσήφ, που καταγόταν από την Αριμαθαία, αφού Σε κατέβασε από το ξύλο του Σταυρού, Σε τοποθετεί στον τάφο.
Γυναίκες μυροφόρες ήρθαν (στον τάφο Σου), Χριστέ μου, φέρνοντας με πολλή προθυμία μύρα για να Σε αλείψουν.
Ελάτε, όλα τα δημιουργήματα, να προσφέρουμε επικήδειους ύμνους στο Δημιουργό.
Αυτοί, τους οποίους (με το πρόσωπο των προγόνων τους) έθρεψε (στην έρημο) το μάννα (που με θαύμα έβρεξε ο Θεός), σήκωσαν τη φτέρνα κατά του Ευεργέτη τους (για να Τον κλωτσήσουν).
Ο Ιωσήφ μαζί με το Νικόδημο κηδεύει το Δημιουργό, όπως αρμόζει σε νεκρό.
Ω γλυκιά μου άνοιξη, γλυκύτατό μου παιδί, πού βυθίστηκε και χάθηκε η ωραιότητά Σου;
Υιέ του Θεού, Βασιλιά των πάντων, Θεέ μου, Δημιουργέ μου, πώς καταδέχτηκες να υποστείς Παθήματα;
Οι μυροφόρες, Σωτήρα, αφού ήρθαν πολύ πολύ πρωί, ράντισαν με αρώματα τον τάφο Σου.
Ω Αγία Τριάδα, Θεέ μου, Πατέρα, Υιέ και Άγιο Πνεύμα ελέησε τον κόσμο.
Αξίωσε, Παρθένε, εμάς τους δούλους Σου να δούμε (και να γιορτάσουμε) την Ανάσταση του Υιού Σου.